Bieke Verschuere, een 30-jarige hoofdinspecteur uit St-Laureins, meldde zich begin maart aan voor de eerste cursus Start2Triatlon in Eeklo met als einddoel haar eerste kwarttriatlon. Ze stortte zich, samen met 17 enthousiastelingen in dit nieuwe avontuur. Bieke heeft nu duidelijk de smaak te pakken en is één van onze vaste leden op de trainingen. Hieronder kan je haar verhaal nalezen. Bedankt voor zoveel enthousiasme en teamgeest! Deze cursus zal in de toekomst zeker vervolg krijgen en zorgt voor een nieuwe wind binnen onze clubwerking.
Een typische winterdag begin maart: koud, donker en geen zonnestraal te bespeuren. De postbode werpt ‘De vijfklank’ in de brievenbus, hetgeen meteen het leesvoer wordt tijdens het ontbijt. Tussen de verschillende artikels over politiek, cultuur, onderwijs door, blijf ik bij één artikel net iets langer hangen: “Start2tri ~ Boerekreektriatlon ~ Bouwpunttriatlon”. Wat blijkt: een pilootproject om sporters te begeleiden naar hun eerste triatlon. Te zot dacht ik, en ik besloot te bellen voor meer informatie. Meteen een vriendelijke stem aan de telefoon, op al mijn vragen kreeg ik een bevrijdend en geruststellend antwoord: jawel, ook voor beginnende sporters, geen probleem als je nog geen crawl kan zwemmen, er zijn wekelijkse trainingen onder begeleiding, we werken stap per stap, …
Et voilà, dat is hét, de winterdag kleurt onverwachts zonnig! De uitdaging van het jaar ligt in het verschiet: de eerste triatlon op mijn naam komt eraan.
Ruim een week later was het zover #mijlpaalmoment: een eerste zwemtraining, voorafgegaan met een kennismaking met de trainers en een duidelijk uitgelegde powerpoint die het project en de doelstelling nader toelicht. Vol enthousiasme maar toch met enige ongerustheid (ga ik dat wel kunnen?) liet ik het allemaal op me afkomen. Wat volgde was een prachtig proces van bijleren, groeien, verbeteren, en bovenal: een toffe bende die samen traint, lacht, en elkaar over de meet trekt. Graag neem ik jullie verder mee in mijn ervaring:
De eerste kennismakingsronde maakte meteen duidelijk: ik ben niet alleen. De één had nog nooit op een koersfiets gereden, de ander kon amper 5km lopen, nog anderen slaagden er niet in om één lengte crawl te zwemmen. Zelf voelde ik me er tussenin: moeizaam kon ik 5km lopen en crawl is voor mij een waar gevecht met het water.
Daarna kon meteen het echte werk beginnen: de eerste zwemtraining. We werden opgesplitst in twee groepen, waarbij baan één mijn thuishaven zou worden: de startende zwemmers. Gedreven door mijn motto ‘waar een wil is, is een weg’ was ik vrijwel iedere maandagavond op post: dankzij Michael en Frederik (en Dirk voor de gevorderde zwemmers) konden we steeds beter en langer crawl zwemmen. Wat een verademing! Omdat het zwemgedeelte van triatlons in hoofdzaak in “open water” doorgaat, werden we vervolgens ondergedompeld in de wereld van dé wetsuit. Meteen mijn eerste maar ook laatste dieptepunt: een worsteling om zo’n pak aan te krijgen, laat staat om daarmee in open water te zwemmen. De eerste training in de bekende Boerekreek was mij voor een tegenvaller van formaat, maar dankzij de steun en begeleiding van de groep en trainers, bleef ik niet bij de pakken zitten: ik moest en zou zo’n pak beter leren dragen. En jawel, we zijn nu enkele maanden later en ik zou niet meer zonder mijn vertrouwde wetsuit kunnen, en zwemmen in open water is ronduit heerlijk!
Met de koersfiets in de hand, vatte ik de eerste fietstraining in het weekend aan en vervolgens enkele “koppeltrainingen”. Wat hield dat precies in? We leerden fietsen, niet zomaar fietsen, maar baas zijn over je fiets en allerhande kneepjes van het vak, dankzij Michael en Bart, fietsers om “U” tegen te zeggen! De wisselmomenten, overgang van fietsen naar lopen, werden meermaals getraind, en ook bijkomende uitleg om dit alles vlot te laten verlopen: tips qua voeding, drinken en materiaal. Ook hier: trainen op maat, aanvoelen wat je lichaam aankan, en dat telkens verbeteren.
Ondertussen zijn we al ver gevorderd in de lente: alles rondom ons bloeit, maar ook wijzelf: onze groep is een groep geworden, en ook onze sportprestaties gaan er verder op vooruit. De beslissing op die koude kille winterochtend was de juiste!
Zwemmen en fietsen, maar ook lopen. Vijf kilometer lopen was voor mij een grote opgave, laat staan tien kilometer nadat ik reeds één kilometer zou zwemmen en veertig kilometer fietsen. Op eigen kracht en mede dankzij Start2run voor gevorderden, heb ik mijn doelstelling behaald om tien kilometer te lopen, waardoor ik me meer klaar voelde om de groepstrainingen te volgen. De looptrainingen werden opgebouwd uit stabiliteitsoefeningen en lopen doorheen park en bos, en dat iedere donderdagavond. Ook hier, op maat van je eigen kunnen. Leuk om hier als groep naartoe te werken.
Als “einddoel” van het project Start2tri werd voorzien in een deelname aan de Boerekreektriatlon (Sint-Laureins) en/of Bouwpuntriatlon (Eeklo).
Op zaterdag 4 juni was het zover: na bijna drie maanden kwaliteitsvolle training was het moment van de waarheid aangebroken. Na het ontvangen van een checklist van Michael voor alle benodigdheden, een ontbijt van pannenkoeken, drinkbussen met sportdrank, energierepen in de aanslag, fiets- en loopuitrusting in de wisselzone, aantrekken van de befaamde wetsuit, zwembril en badmuts, en dan: KNAL… de Boerekreektriatlon is gestart. Ondanks mijn verwoede poging om toch crawl te zwemmen legde ik de zwemafstand af in schoolslag en kwam ik als laatste van de dames uit het water. Maar geen nood, gedreven zoals ik ben, sprong ik de fiets op en haalde ik enkele fietsers in. Eten en voldoende drinken hadden de trainers ons aangeraden, dus op de fiets nam ik wat krachtvoer in. Met nieuwe energie kon ik de fiets terug in de wisselzone plaatsen, trok ik de loopschoenen aan, en weg was ik: de eindmeet was in zicht. Na 02uren en 54 minuten liep ik stralend over de meet: jawel, mijn eerste triatlon was een feit, net zoals de andere kandidaten, wat een zalig gevoel!
“Get up every morning and remind yourself ‘I CAN DO THIS’”!
Bedankt SMO, bedankt trainers, bedankt groep Start2tri!!
