Tijdens het weekend van 6-7 augustus werd er in het zuid-oosten van ons landje weer het jaarlijkse triatlonevent georganiseerd. Met de Wesertalsperre als decor krijgen de atleten daar een tweetal pittige&selectieve wedstrijden voorgeschoteld. Op zaterdag een 1/8e triatlon en op zondag een halve triatlon met als kers op de taart een drie-kleur en brabasonne voor de eerste heer en dame!!
SMO-Specialized was dan ook van de partij op deze 2 dagen. De week daarvoor zijn we met een paar atleten een drie-tal dagen op ‘verkenning’ geweest. Hierbij konden we niet alleen kennis maken met het parcours, maar ook met Hotel Edelweis van de hartelijke huisdame Gerarda. En ook niet onbelangrijk met de keuken die voor sommigen de week erop bloem en melk zou
om toveren tot carbo-cake en bommetjes van pannekoeken. Tijdens deze drie dagen werd het duidelijk dat we de week erop niet veel zouden kunnen ‘genieten’ van het mooie landschap, maar gelukkig hadden we dit nu wel al kunnen doen!
Laatste weekend was het dan tijd om van start te gaan. Op zaterdag konden we met zijn allen luidkeels supporteren voor ‘onze’ Fred’ op de korte afstand. 500m zwemmen, 21 fietsen en 7km lopen. Van op de stuwdam konden we Frederik Dormaels naar de kop van het wedstrijd zien zwemmen om enkele minuten later als 2e het water uit de duiken. Frederik werd uiteindelijk heel knap 13e en gaf ons daarmee het goede voorbeeld van wat ons te doen stond.
De volgende morgen was het dan zo ver. Omstreeks 10u werd het startschot gegeven voor 2km zwemmen, 84 fietsen en 21 lopen. Hierbij nam Tim Brydenbach onmiddellijk het voortouw kort gevolgd door, jawel opnieuw, onze Fred! Deze stond ditmaal aan de start in trio samen met Tom Vanderhoogestrate en Tim De Vilder. Een trio met maar één iets voor ogen: als eerste over de eindmeet! Maar er waren meer atleten van SMO-Specialized aan de start die er iets moois van wilden maken. Met Michael Dewilde en Melanie Matthijs hadden we zeker 2 atleten in huis die in de voorste gelederen konden mee strijden. En ook Timothy Saey en Bart Devrieze wilden hun beste beentje voor zetten. Voor mijzelf was een halve triatlon een nieuwe uitdaging, maar ik keek er volop naar uit.
Mits alles nog nieuw was besliste ik om niet te hard van stapel te gaan tijdens het zwemmen. Na 1900m zwemmen in het golvende water (ik vraag mij nog altijd af waar die golven vandaan kwamen??) kon ik Michael net voor mij in 8e positie zijn Specialized op zien springen. Mits ik mezelf niet wilde opblazen tijdens de eerste ronden besliste ik om tijdens de eerste 2 fietsronden mijn eigen tempo te rijden. Hierdoor stak mij gauw menig man voorbij, maar op het einde van de 2e ronde heb ik dan toch het tempo wat de lucht in doen gaan. Zo kon ik de laatste ronden in het gezelschap doorbrengen van Ruben Geys en de tweede wissel als 10e bereiken. Michael was inmiddels opgerukt naar de 5e plaats. Terwijl vogels Tom, Tim & Fred al heel sterk met de bloemen waren gaan vliegen.
Inmiddels was ook Melanie op dreef aan het komen. Tijdens een sterk fietsnummer liet ze heel wat mannelijke collega’s het achterste van haar zadel zien. Zo kon zij samen met Bart omstreeks de 50e positie starten aan het lopen (als 2e dame vermoed ik). Melanie liet zich ook tijdens het lopen van haar sterkste kant zien en kon haar 2e plaats heel knap behouden. Zo pakte ze meer dan verdiend zilver op het BK lange afstand!Marjolein Truyers pakte het goud, Debbie Vertstraeten het brons.
Tijdens datzelfde lopen kon ook ik mijn duivels ontbinden, al was dit heel voorzichtig. Tijdens de eerste ronde merkte ik dat de benen allesbehalve fris waren en ik was dan ook bang dat ik de man met hamer wel eens zou kunnen tegenkomen. Blijkbaar was ik echter niet enige, want ik kon hier en daar al een atleet voorbij. Toen ik hoorde dat ik op 3min van de 3e plaats zat, wist ik dat alles nog mogelijk was. Uiteindelijk heb ik de 2e ronde gegokt en de kraan beetje bij beetje opengedraaid. De benen volgden vlug en de trein was vertrokken. 8e-7e-6e-…-3. Ik liep in derde positie op mijn eerste halve tijdens het BK LD! Nooit durven denken, maar ik merkte dat er nog meer in zat en tijdens de allerlaatste ronde draaide ik nog eens alles open. Uiteindelijk kon ik in de laatste ronde nog een 2tal minuten goed maken op een sterke Wouter Vandermast. Dit was echter lang niet genoeg voor een zilveren plak op het BK, maar zo kon ik wel meer dan tevreden mijn allereerste halve triatlon afsluiten. Tim Brydenbach won de wedstrijd meer dan verdiend, Wouter Vandermast pakte zilver en de titel bij de Beloften, ikzelf mocht genieten van het bronzen plak,het zilver bij de beloften en de champagne op het podium!
Michael Dewilde kreeg het minder makkelijk te verduren tijdens het loopnummer en eindigde uiteindelijk 15e. Timothy Saey moest, na drie weken genieten in het buitenland, toch wat prijsgeven op ploegmakker Bart Devrieze, maar werd toch mooi 101e en kijkt alvast uit naar Gerardmer om er daar opnieuw een lap op te geven. Bart zijn versgemaakte pannekoeken hadden hem 's morgens duidelijk gesmaakt want hij kon heel knap de eindmeet bereiken in 4u33.23. Goed voor een 43e plaats.
Zo hebben we met onze ploeg alvast een schitterend weekend achter de rug en kunnen we alleen maar hopen dat we op het BK in Izegem op hetzelfde elan verder mogen gaan! Duimen maar!
Alvast bedankt aan alle supporters en een dikke proficiat aan de atleten en tot in Izegem!
Foto's: zie album.
